ouder- kind consult
Muriël (38)
Muriël is de moeder van Jo. Jo is heel onzeker en zijn moeder maakt zich daar zorgen om.
​
Als Jo en Müriel bij me komen, zie ik inderdaad een onzeker jongetje. Hij vindt het fijn om bij zijn moeder op schoot te blijven zitten en moeder vindt dat wel gezellig. Ze geeft hem nog een extra knuffel. Müriel vertelt dat Jo niet zoveel durft, gewoon ook wel een bang kind is en dat het daardoor ook vaak niet goed lukt om te doen wat hij wil.
Als ik goed luister naar Müriel, hoor ik ook wel dat ze eigenlijk vaak zegt: "Ik maak me zo'n zorgen, ik vind het zo sneu voor Jo dat hij niks durft".
Ik vraag Muriël of ze merkt dat het onzekere gedrag van Jo, voor háár ook moeilijk is. Of ze merkt dat het haar ook kan raken als hij zo doet. Hmmm, zo had ze het nog niet bekeken.
Met Müriel heb ik het later telefonisch nog even over die vraag. Over loslaten en beschermen en over de balans daarbij. Dat reflexintegratie ook kan helpen om dat te oefenen. Wanneer is bescherming prettig en wanneer heeft overbescherming juist een beetje een beknellende kant?
Zo zijn er meer voorbeelden. Grenzen aangeven is zo'n voorbeeld. Als je het gevoel hebt dat je kinderen over je heen lopen, lukt het je dan wel goed om je grens aan te geven? Respecteren de kinderen jouw grens en hoe is dat bij hun eigen grens? Geven ze die op een fijne manier aan, of zetten ze het op een schreeuwen als iemand te dichtbij komt. Voelt dat goed?
Of het op je eigen benen staan. Hoe ben jij als voorbeeld voor je kind(eren)?
Reflexintegratie werkt ook heel goed voor volwassenen.
Je kunt er voor kiezen om voor jezelf een afspraak te maken.
Het is ook heel goed mogelijk om samen met je kind dezelfde daarvoor geselecteerde oefeningen te doen. Op deze punten herkennen jullie elkaar. Het is soms voor kinderen geweldig om te merken dat hun ouders ook moeite hebben met deze dingen, en daar ook mee aan het werk zijn! Samen groeien.